Miód koniczynowy
Miód koniczynowy – pozyskiwany z koniczyny białej kolor ma słomkowy o słodkim smaku; z czerwonej – łososiowy, lekko kwaśny. Działa uspakajająco, stosowany jest w wyczerpaniu nerwowym i anemii. Miód koniczynowy jest stosunkowo rzadko spotykana odmiana miodu. Przeważnie występuje w większej zawartości w miodzie wielokwiatowym, jednakże przy odpowiednio sprzyjających warunkach pogodowych jest możliwe uzyskanie czystego miodu koniczynowego.
Miód koniczynowy pozyskać można z koniczyny białej i czerwonej. Kwitniecie obu tych gatunków roślin w jednym czasie daje miód o szczególnych walorach smakowych i intensywnie żółtym kolorze. Właśnie żółciutki kolor wyróżnia ten miód spośród innych miodów.
Smak jego jest bardzo łagodny. Może jednak przechodzić w piekący, jeżeli posiada w sobie większy udział nektaru z koniczyny czerwonej, która właśnie daje taki lekko piekący posmak.
Zapach miodu koniczynowego przypomina zapach kwiatów koniczyny, jest jednak stosunkowo delikatny, w porównaniu z innymi gatunkami miodów np. miodem gryczanym.
Dość dużą słodkość w połączeniu z nektarem koniczyny czerwonej powoduje lekkie charakterystyczne pieczenie, które spotykane tylko właśnie w miodzie koniczynowym.
Proces krystalizacji tego miodu przebiega dość długo, podobnie jak w przypadku miodu akacjowego. Po skrystalizowaniu krupiec posiada barwę jasnożółtą, jest drobny i miękki, dlatego idealnie nadaje się na śniadaniową kromeczkę chleba ze świeżym twarogiem.
Zajadając miód koniczynowy unikniesz nadmiernego wyczerpania nerwowego, zapalenia oskrzeli i biegunki.
Miód ten w apiterapii posiada działanie wykrztuśne, moczopędne i uspokajające, dlatego polecany jest dla wszystkich nerwusów.
Czysty miód odmianowy z koniczyny(patoka) nigdy nie jest żółty, ani nawet żółatawy, to domieszki nektaru innych roślin zielnych, a zwłaszcza jednego gatunku chwastu polnego nadaje takiej barwy miodom pozyskiwanym od początku czerwca do połowy lipca i to dzięki temu “chwaścikowi”polnemu lipa ma czasem przepiękną barwę złocistą wpadającą w barwę starego złota.Miód z koniczyny białej jest jsnosłomkowy, prawie jak akacjowy(niemal bezbarwny), a z k.czerwonej również jest jasny(w tym przypatku rzeczywiście jasnożółty – zdecydowanie ciemniejszy od k.białej), ale często posiada mniej lub bardziej ciemny odcień bursztynoworubinowy – tylko wtedy gdy plantacje koniczyny są małe i mocno oblatywane przez trzmiele uszkadzające okwiat, co powoduje “farbowanie” nektaru.Miody z Kaszub są super, ale mają jedną wadę, która dla mnie jest ogromną zaletą nigdy nie są w 100% odmianowe, zawsze są mocno podlane nektarem innych gatunków.